NOCHANIJKAUAN
Se tonajle nochanijkauan
okinemilijkej yeskej ken se tototsintle,
pampa ijkon ueliskej patlaniskej.
Chika yolik okinemilijkej,
oyejkokej
tsopilomej niman inka intenchochopiyas,
okitetsojtsopinijkej
niman okechkixtijkej ajakatsintle.
Aman te
tlayouisyotl niman xochitonaltsintle
inuaxka on xkuajkualtin tsopilotexipaltin.
MI GENTE
Mi gente
quiso ser ave un día,
con el simple placer de volar.
Pero tardaron en decidir
y llegaron los buitres y con sus filosos picos
picotearon al viento y le cortaron la cabeza.
Hoy
por hoy
el día
y la noche secuestrados están
por
esos sucios y violentos pajarracos.
NAUE
TONALPOUAJLE
Xepeua
tonajle kuak koxtika ajakatsintle,
kuak
totomej tekimilijtokej ipan kojtsitsintin
niman
ne iluipan
sitlalkokonej
sapakej notlatlalouaj.
Pone tonajle ika ikuikalis
se kaxtiltsintle,
kuak tonajle yemanka
kochkamakoyaue
noso kuak se tepetl kinaman
uajnixtenmatlalojti.
Tsiotlake
tonajle ikuatipantsin tepeyo,
kuak
peuaj nokuikatlaliaj atentsitsitnin,
niman
peua notlatlaloua ajakatsintle.
Tlame
tonajle kuak peuaj tlajuaj tepostlauilanaltin,
kuak
tlatotopokaj ika miktepostin
niman
kuak kintentsakuaj xankaltsitsintin.
CUATRO
MOMENTOS DEL DÍA
Aún
no comienza el día cuando el viento duerme,
cuando
las aves permanecen arrulladas entre los árboles
y
allá en el cielo
las
estrellas-infantes alegres juegan a las agarradas.
Brota
el día con el primer canto del gallo,
con
el tibio bostezo de sol
y
el entreabrir del ojo de cada montaña.
Atardece
el día con el ocaso cotidiano,
con
el cantar de los ríos
y
el suave correr del viento.
Anochece
el día con el ladrido de carros
el
grito de las metrallas
y
el silencio fúnebre de las casas de adobe.
Martín Jacinto (6 de febrero de 1983)
No hay comentarios:
Publicar un comentario